ภาวะมีบุตรยาก อธิบายปัจจัยและการป้องกันสำหรับภาวะมีบุตรยาก ดังนี้

ภาวะมีบุตรยาก เราไม่มีทางที่จะป้องกันภาวะมีบุตรยากได้เพราะมีหลายปัจจัยที่ทำให้คุณตกไข่ ตั้งท้องและตั้งครรภ์ได้ ในทำนองเดียวกันคู่รักชายของคุณก็มีปัจจัยหลายอย่าง ทั้งทางธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ที่สามารถนำไปสู่ภาวะมีบุตรยากได้ ภาวะนี้ไม่ได้เป็นปัญหาเฉพาะของผู้หญิงเท่านั้นประมาณ 1 ใน 3 ของกรณีภาวะมีบุตรยาก เกี่ยวข้องกับปัญหาปัจจัยเพศชายเพียงอย่างเดียว

ประมาณ 1 ใน 3 เกี่ยวข้องกับปัญหาของทั้งคู่ ปัจจัยภาวะมีบุตรยากในสตรี ไขมันในร่างกายมากเกินไปหรือต่ำมาก ซึ่งอาจส่งผลต่อการตกไข่และภาวะเจริญพันธุ์ โรคเรื้อรังที่ทำให้ร่างกายทรุดโทรม เช่น เบาหวานที่ควบคุมไม่ได้ โรคลูปัสหรือปัญหาต่อมไทรอยด์ ซึ่งอาจรบกวนการทำงานของรังไข่ตามปกติ

นอกจากนี้ยาบางชนิด เช่น สเตียรอยด์ขนาดสูงสามารถขัดขวางการตกไข่ได้ หากคุณมีอาการเรื้อรังอย่าลืมปรึกษาผู้เชี่ยวชาญ ด้านการดูแลสุขภาพของคุณ ผู้หญิงส่วนใหญ่ที่มีภาวะเรื้อรังสามารถตั้งครรภ์ ซึ่งมีการตั้งครรภ์ที่แข็งแรงและให้กำเนิดทารกที่แข็งแรง กลุ่มอาการถุงน้ำรังไข่หลายใบ อาการต่างๆได้แก่ ประจำเดือนขาด ขนบนใบหน้าเยอะ น้ำหนักขึ้นและสิว

การรักษาแปปสเมียร์ที่ผิดปกติรวมถึงการผ่าตัดด้วยความเย็น หรือการตัดชิ้นเนื้อที่อาจส่งผลต่อโครงสร้างของปากมดลูก มารดาของคุณใช้ขดลวดเคลือบยาเมื่อตั้งครรภ์ บอกผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพของคุณ เพื่อทำการเอกซเรย์เพื่อประเมินขนาดและรูปร่างของมดลูกของคุณ ความไม่สมดุลของฮอร์โมนที่ทำให้รอบเดือนเกิน 6 วันและรอบเดือนสั้นกว่า 24 วันหรือห่างกันมากกว่า 35 วัน

รอบที่ผิดปกติและคาดเดาไม่ได้หรือประจำเดือนมามาก การแท้งบุตรหลายครั้ง การสูญเสียการตั้งครรภ์ตั้งแต่ 2 ครั้งขึ้นไป ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม เช่น การสูบบุหรี่หรือการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และการสัมผัสกับอันตรายหรือสารพิษในที่ทำงาน อายุ แม้ว่าภาวะเจริญพันธุ์ของคุณจะดูไม่เสี่ยงในตอนนี้ แต่จำไว้ว่าภาวะเจริญพันธุ์จะลดลงตามอายุ

ผู้หญิงอายุ 30 ปลายๆมีภาวะเจริญพันธุ์น้อยกว่าในวัย 20 ต้นๆประมาณ 30 เปอร์เซ็นต์ โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ STDs ซึ่งเกิดขึ้นในอัตรา 12 ล้านรายในแต่ละปีในสหรัฐอเมริกา โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์บางชนิดไม่ก่อให้เกิดอาการในตอนแรก แต่หากปล่อยไว้โดยไม่รักษาอาจนำไปสู่โรคอุ้งเชิงกรานอักเสบ PID ซึ่งเป็นการติดเชื้อของระบบสืบพันธุ์ส่วนบน ที่อาจส่งผลต่อภาวะเจริญพันธุ์

ภาวะแทรกซ้อนจากโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์พบได้บ่อยในผู้หญิงรวมถึงการเกิดแผลเป็นตามมา การยึดเกาะของมดลูก ท่อนำไข่อุดตัน การตั้งครรภ์นอกมดลูกและการแท้งบุตร ในที่สุดภาวะมีบุตรยากอาจเป็นผลมาจากโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ เพื่อลดความเสี่ยงนี้ให้ใช้ถุงยางอนามัยระหว่างมีเพศสัมพันธ์และตรวจอาการผิดปกติใดๆ รักษาแต่เนิ่นๆและตรวจสอบให้แน่ใจว่าทั้งคู่ได้รับการรักษาพร้อมกัน

โรคท่อนำไข่มีสัดส่วนประมาณ 20 เปอร์เซ็นต์ของกรณี ภาวะมีบุตรยาก ที่ได้รับการรักษา หากคุณมีปัญหาในการตั้งครรภ์ รวมถึงกังวลเกี่ยวกับภาวะเจริญพันธุ์ในอนาคต อย่าลืมบอกผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพของคุณ หากคุณมีอาการปวดอุ้งเชิงกราน มีตกขาวผิดปกติ มีเลือดออกหรือมีไข้ การผ่าตัดกระดูกเชิงกรานสำหรับไส้ติ่งแตก การตั้งครรภ์นอกมดลูกหรือถุงน้ำรังไข่ ใช้ห่วงอนามัยเพื่อคุมกำเนิดหรือเคยทำแท้ง 2 ครั้งขึ้นไป

โรคเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่เป็นโรคที่พบเนื้อเยื่อมดลูกนอกมดลูก ในรังไข่ ท่อนำไข่และมักพบในกระเพาะปัสสาวะและลำไส้ สามารถเกิดขึ้นได้กับสตรีมีประจำเดือนทุกวัยรวมถึงวัยรุ่นด้วย แม้ว่าความเชื่อมโยงระหว่างภาวะเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่ กับภาวะมีบุตรยากยังไม่เป็นที่เข้าใจอย่างชัดเจน การตรวจพบตั้งแต่เนิ่นๆอาจส่งผลให้การควบคุมประสบความสำเร็จและการปรับปรุงภาวะเจริญพันธุ์บางอย่างแม้ว่าจะไม่ปกติก็ตาม

อย่าลืมรายงานอาการเหล่านี้ อาการปวดประจำเดือนที่อาจแย่ลงเมื่อเวลาผ่านไป ประจำเดือนไหลมาก ท้องเสียหรือถ่ายอุจจาระลำบาก โดยเฉพาะในช่วงเวลาที่คุณมีประจำเดือน และการมีเพศสัมพันธ์ที่เจ็บปวด ปัจจัยภาวะมีบุตรยากในผู้ชาย สำหรับผู้ชายมีปัจจัยหลายอย่างที่อาจนำไปสู่การมีบุตรยาก นักวิจัยหลายคนเชื่อว่าสาเหตุของการเจริญพันธุ์ของผู้ชาย ที่ลดลงในช่วงศตวรรษนี้มาจากสิ่งแวดล้อม ได้แก่ การสัมผัสสารกำจัดศัตรูพืชและสารเคมี การใช้ยา รังสีและมลพิษ

ความเสี่ยงรวมถึงการสัมผัสสารพิษหรืออันตรายจากการทำงาน เช่น ตะกั่ว แคดเมียม ปรอท เอทิลีนออกไซด์ ไวนิลคลอไรด์ กัมมันตภาพรังสีและรังสีเอกซ์ การใช้บุหรี่หรือกัญชา การบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์อย่างหนัก ยาตามใบสั่งแพทย์สำหรับความดันโลหิตสูง ตัวบล็อกช่องแคลเซียม แผลพุพองและโรคสะเก็ดเงิน การสัมผัส DES ในมดลูก การให้อวัยวะเพศสัมผัสกับอุณหภูมิสูง เช่น อ่างน้ำร้อนและห้องอบไอน้ำ

ความเสี่ยงทางการแพทย์รวมถึงการรักษาไส้เลื่อน ประวัติของต่อมลูกหมากอักเสบหรือการติดเชื้อที่อวัยวะเพศ และคางทูมหลังวัยแรกรุ่น โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์บางชนิดสามารถนำไปสู่ถุงเก็บอสุจิอักเสบ การอักเสบของท่อที่มีสเปิร์ม ในที่สุดภาวะมีบุตรยาก อาจเป็นผลมาจากโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ เพื่อลดความเสี่ยงนี้ให้มีเพศสัมพันธ์อย่างปลอดภัยโดยใช้ถุงยางอนามัย ตรวจดูอาการผิดปกติและรักษาแต่เนิ่นๆและตรวจสอบให้แน่ใจว่าทั้งคู่ได้รับการรักษาพร้อมกัน

การวิจัยภาวะมีบุตรยาก นักวิจัยด้านการเจริญพันธุ์ได้พัฒนาเทคนิค ที่อาจช่วยลดอัตราความล้มเหลวของการปฏิสนธินอกร่างกาย IVF โดยการระบุความผิดปกติของโครโมโซมในตัวอ่อน เทคนิคนี้เรียกว่าการผสมจีโนมเปรียบเทียบ ดำเนินการกับเซลล์เดียวที่ได้จากตัวอ่อนที่กำลังพัฒนาในระยะแรกและโครโมโซมของเซลล์ทั้งหมด จะได้รับการประเมินความผิดปกติ

มีความตื่นเต้นและความสนใจอย่างมากในการอ้างว่าไวอากร้า ซิลเดนาฟิลซึ่งเป็นวิธีการรักษาที่ได้รับความนิยม สำหรับภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศในเพศชาย ปัจจุบันสามารถใช้รักษาปัญหาภาวะมีบุตรยากในผู้หญิงได้แล้ว ทฤษฎีคือเนื่องจากไวอากร้าเพิ่มการไหลเวียนของเลือด ซึ่งมันอาจช่วยเพิ่มความหนาของเยื่อบุโพรงมดลูกด้วย เนื่องจากเยื่อบุโพรงมดลูกที่บางจะป้องกันไม่ให้ตัวอ่อนฝังตัวได้สำเร็จ

แม้ว่าผลการศึกษาขนาดเล็กชิ้นหนึ่งซึ่งริเริ่มที่สถาบันเวชศาสตร์ การเจริญพันธุ์ของเชอร์ในลาสเวกัส ดูเหมือนจะยืนยันทฤษฎีดังกล่าว แต่นักวิจารณ์ชี้ว่าการศึกษานี้จำกัดไว้เพียง 4 คนเท่านั้นที่กระทำการนอกสภาพแวดล้อมการวิจัยที่มีการควบคุม เห็นได้ชัดว่ามีการรับประกันการศึกษาเพิ่มเติม ในความเป็นจริงมีความกังวลในหมู่นักวิจัย รวมถึงผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพกล่าวว่า

การกล่าวอ้างที่เป็นเท็จในขณะนี้ จะทำให้ผู้หญิงใช้ยาด้วยตัวเอง ในการประชุมประจำปีครั้งที่ 57 ของสมาคมเวชศาสตร์การเจริญพันธุ์แห่งอเมริกาวันที่ 20 ถึง 25 ต.ค. 2544 ออร์แลนโด FL นักวิจัยที่มหาวิทยาลัยโตรอนโต ประเทศแคนาดาได้นำเสนอผลการศึกษา เพื่อตรวจสอบการให้ยาเลตราโซล เป็นการรักษาภาวะมีบุตรยากในถุงน้ำหลายใบเพียงครั้งเดียว ผู้ป่วยโรครังไข่ PCOS และผู้ป่วยที่มีบุตรยากโดยไม่ทราบสาเหตุซึ่งแตกต่างจากโคลมีฟิน ไม่มีผลเสียต่อฮอร์โมนเอสโตรเจนต่อเยื่อบุโพรงมดลูก

ปัจจุบันมีให้บริการในสหรัฐอเมริกา เพื่อเป็นการรักษาแบบเสริมสำหรับมะเร็งเต้านม การศึกษาในอนาคตที่มีขนาดใหญ่ ต่อไปจะต้องประเมินเลโทรโซลเป็นสารกระตุ้นการตกไข่ แต่ข้อมูลที่นำเสนอจนถึงปัจจุบันมีแนวโน้มดี เลโทรโซลอาจกลายเป็นอีกทางเลือกหนึ่ง ในการรักษาภาวะมีบุตรยากและ PCOS ที่ไม่ทราบสาเหตุ อย่างไรก็ตามข้อมูลความปลอดภัยมีจำกัด